In time of difficulties, we must not lose sight of our achievements.

“Sa ilang taon kong pamamalagi sa pamantasan ng bayan, maraming unang karanasan ang naganap mula ng sumali ako sa opisyal na publikasyon ng mag-aaral ng Politeknikong Unibersidad ng Pilipinas – ang The Catalyst. Mga karanasang nakatanim sa kaibuturan ng aking kaisipan at kamalayan. Mga paniniwala, prinsipyo’t paninindigan na tangan ko sa paglalakbay sa landas nakalipas, kasalukuyan at kinabukasan.”

WAKSI ang kasaysayan sa katapatan ng The Catalyst sa mga estudyante’t malawak na hanay ng masa mula pa man noon magpahanggang ngayon. Sapagkat sa pag-inog ng panahon tangan pa rin nito ang progresibo, militante’t mapagpalayang mga panulat nito dumaan man ang dagsang pagsubok sa bawat isang bumubuo sa ating publikasyon.

Ang The Catalyst ay naging lunsaran ng talento’t galing ng mga kilalang personahe ngayon ay kinikilala ng ating lipunan tulad nina Maan Macapagal at Satur Ocampo. Ngunit sa kawalan ng batayang pinansyal, napuruhan ng husto ng mapanupil na administrasyon ang dapat sana’t mayabong na pagpopropaganda ng ating publikasyon. Subalit ganunpaman, patuloy na nagpapakahusay ang mga mamamahayag sa larangang kanilang tinahak ‘pagkat hindi na naming nakikita ang sarili naming bilang makinarya ng akademya’t pyudal na pamilya kundi isang mamamahayag na may progresibong oryentasyon na tagapamandila ng karapatan ng susunud pang henerasyon ng mga Iskolar ng Bayan, pagkat ang kinabukasan ay kaugnay ng ngayon, ang ngayon ay iniluwal ng nakalipas.

Kung kaya kaming mga bago sa larangan ng mapanganib na mundo ng alternatibong pamamahayag ay magpapatuloy sa magandang adhikain nito. Patuloy na magpapatuloy ang laban ng mga manunulat ng bayan hanggat ang edukasyon ay nananatiling kolonyalisado, komersyalisado, pasista at elitista. Katuwang ang mga kapwa pambansa-demokratikong rebolusyonaryo, isusulong natin ang makabayan, siyentipiko at maka-masang uri ng edukasyon. Na kung saan, una nating papaunlarin ang sarili nating bayan partikular sa usapin ng ekonomiya, pag-aaralan natin ang lapat sa kalagayan at pangangailangan ng ating lipunan, at ang edukasyon ay ipagkakaloob para sa lahat ng dapat ay nag-aaral.

Ilalantad ng inyong publikasyon ang tunay na katotohanan sa likod ng katotohan. Ilalahad ng inyong publikasyon ang ating kagyat na tungkulin sa paglikha ng magandang kinabukasan. Ihahapag ng inyong publikasyon ang kumpleto’t konkreto nitong sukatan, batayan at pamantayang permanenteng solusyon sa problemang kinakaharap ng ating ating bansa.

Ngunit hindi namin maisasakatuparan ang mga layunin na ito, unang-unang kung wala kaming maililimbag na pahayagan, pangalawa kung wala ang mga masugid na mambabasa, pangatlo kung walang pagkilala’t paniniwala ang sambayanan sa kolektibong pagkilos.

Kung kaya, suportahan natin ang ating karapatan sa impormasyon, at karapatan sa malayang pamamahayag! Suportahan ang laban ng The Catalyst upang maipagpatuloy natin ang laban ng mga Iskolar ng Bayan ng lahat tayo’y maging mabisang ahente ng pagbabago. Mahalaga ang The Catalyst, hindi lamang ito pahayagan na talaan ng pagkapanalo ng isang indibidwal o grupo sa isang patimpalak upang makilala ang kahusayan, kundi talaan ng kasaysayan ng lokal, nasyunal at internasyunal na laban ng bawat mamamayang Pilipino. 🙂

“Hindi lang ito isang kampanya. Kampanya ito na dapat ipanalo.”

Mahigit dalawang taon na ang nakalilipas buhat ng tanggalin ang The Catalyst sa breakdown ng bayarin sa miscellaneous fee at incoming first year pa lang ata ako noon. Third year highschool pa lang ako, masugid na tagabasa na ako ng The Catalyst dahil sa PUP din nag-aral ang ate’t kuya ko, kaya pag may uwi silang dyaryo, nagbabasa talaga ako. Dahil noon pa man mahilig talaga ako sa usaping politikal kaya walang pagtataka kung bakit narito ako ngayon sa mundo ng mga kritikal, radikal at obhetibong mga aktibista. Sa umpisa magsulat lang talaga ang gusto ko, ngunit sa tawag ng pangangailangang panlipunan, tumagal ako’t nalaman ko na ang esensya kung bakit ako narito. Kaya narito pa rin ako, tumintindig at tumatagal.

Gustong-gusto ko talaga ang pagsusulat, kahit na hindi ako ganun kagaling o kabihasa. Sabi nila, ang mga manunulat daw ay ipinapanganak. Pero napatunayan ng kasaysayan na ang mga manunulat ay bunga ng lipunang kanilang pinagmulan, lipunan ang humuhubog sa isang manunulat. Naniniwala ako na ang talento ng tao ay nalilinang sa wastong praktika at sa determinasyon na aktwal na lumubog at pakikilahok sa pagbabagong panlipunan.

Sa kasalukuyang kalagayan, wala ng pondo ang TheCatalyst. Pahirapan para sa aming mga bago sa larangan. Hindi lang karapatan sa pamamahayag ang inagaw sa amin. Maging ang aming karapatan na paunlarin ang aming mga sarili. Pagsusulat ang lunsaran namin ang aming talento’t galing. Ngunit dahil nababangga namin ang administrasyon, pinilayan kami nito.

Sinabi ni Dr. Guevarra, na sya ang aming AMA. Pero bakit ganito ang ginagawa nya sa kanyang mga anak? Pinapahirapan. Disiplina ba itong maitatawag? Para sa akin. Hindi. Hindi kailanman.
Kung susuriin ang termino ni Guevarra, puros mga dagdag-bayarin ang tinamasa ng mga Iskolar ng Bayan. Mula sa SIS, na ilegal na daluyan ng dagdag-bayarin, hanggang sa pag-memerge ng mga kolehiyo na ang patutunguhan ay rasyunalisasyon at ang duduluhin ay pribitisasyon.
Sabi ng isang opisyales sa isang panayam ko sa kanya, “mabait pa nga si Dr. Guevarra sa inyo, kung ako yan, hindi kayo uubra sa akin.” Napakasakit marinig iyon, sobra.

Kaya ‘wag sila magtataka kung bakit nag-aalab sa galit ang mga manunulat ng bayan. ‘Wag sila magtataka kung bakit nagdidikit kami ng teasers sa catwalk, ‘wag sila magtataka kung bakit sunud-sunod ang inilulunsad naming programa, aktibidad at kilos-protesta. At ‘wag na ‘wag sila magtataka kung bakit isang araw dadagundong sa opisina ni Dr. Dante Guevarra.

Dahil.. galit na ang sambayanan. Nag-aalab sa galit ang datiý munting liwanag sa puso ng bawat Iskolar ng Bayan. Hindi na namin maatim na manatili pa ang isang pekeng pangulo sa pwesto..

Hindi kami susuko hangga’t di nagwawagi.
UPHOLD OUR RIGHT TO INFORMATION!
DEFEND OUR STUDENT PUBLICATION!
DEFEND PRESS FREEDOM!
DEFEND OUR CATALYST!

Pinakamataas na pagpupugay sa nakikiisa’t nagtataguyod ng karapatan sa pamamahayag!

Dalawang taon na ang nakalilipas magbuhat ng tanggalin sa dating proseso ng koleksyon ng bayarin ang The Catalyst at SKM. Dalawang taon na rin buhat ng maging bahagi ako ng TC. Sa dalawang taon kong pamamalagi sa TC, naabutan ko ang TC na nasa krisis, lugmok at pahirapan sa pagprodyus ng dyaryo. Subalit gayunpaman, sa kabila ng hirap na nararanasan ng bawat isa, ramdam na ramdam ko ang pag-ibig ng bawat manunulat at dibuhista sa publikasyong nakipaglaban para sa karapatan ng mga estudyante. Aminado akong minsan din akong nagtangkang iwan ang publikasyon na ito ngunit napag-isip-isip ko, hindi naman ako kawalan, sila ang kawalan ko.

Halos ilang buwan na rin hindi nakakapaglabas ng regular na isyu ang The Catalyst. Kung babaybayin natin ang nakalipas, walang kompirmasyong tinanggal ang dalawang naturang institusyon sapagkat sa mata ng administrasyong Guevarra balakid ang The Catalyst at SKM sa kanilang hangarin. Dahil hindi kailanman nila maisasagawa ang kanilangg anti-estudyanteng polisiya hanggat buhay ang kanilang aktibong kritiko na mahigpit na nakaugat sa tunay na paglilingkod sa interes ng malawak na hanay ng masa at kapwa Iskolar ng Bayan. Dahilan kung kaya pilit nilang pinapatay ang ating konseho’t publikasyon.

Ang pagkakatanggal ng The Catalyst at SKM sa breakdown ng bayarin sa miscellaneous fee ay isang manipestasyon lamang ng papaigting na komersyalisasyon, rasyonalisasyon at pagtatangka ng pagsasapribado ng administrasyong Guevarra sa ating sintang paaralan. Ito ang una nyang hakbang upang pilayan ang kanyang kritiko na naglalantad ng kabulukan ng kanyang pamamahala, kung kaya’t naglunsad sya ng opensiba sa aming mga estudyante na syang nagsasagawa’t nagsasapamuhay ng laban na dapat sya ang pangunahing gumagawa. Para sa akin, kung ikukumpara sya kay Dr. Nemesio Prudente, wala sya ni katiting man lang sa talino’t kahusayan ng sumakabilang buhay na natatangi nating pangulo ng PUP.

Sa kasalukuyan, lubos na nakapinsala sa sirkularidad ang pagkakatanggal ng TC sa dati nitong proseso sa pag-unlad ng ating publikasyon. Kung kaya’t hindi kami makatugon sa pagprodyus ng regular na buwanang isyu na lubha naman naming ipinagpapaumanhin. Bilang institusyon na sumasandig sa batayang pinansyal, tunay na apektado ang TC, sapagkat ang aming pluma ang syang aming pangunahing sandata sa paggapi sa taksil ng bayan. Ang kasalukuyang kalagayan na nangyayari sa ating publikasyon ay indikasyon lamang na nagpapakita na sikil ang karapatan sa pamamahayag na dapat tinatamasa ng manunulat ng The Catalyst. Pilit inaagaw ang aming pluma kaalinsabay ang aming karapatan na paunlarin ang aming mga sarili sa larangan ng pagguhit, pagsulat at larangan ng pamamahayag.

Apektado kami, Oo. Ngunit hindi ibig sabihin noo’y ibabaon na namin sa limot ang nasimulang laban ng naunang nagtaguyod ng ating publikasyon. Patuloy ang pagsulong ng The Catalyst at ng mga Iskolar ng Bayan laban sa komersyalisasyon, pribatisasyon at represyon na sistematikong sumisikil sa batayang karapatan hindi lamang ng mga estudyante ng Politeknikong Unibersidad ng Pilipinas kundi maging ng buong komunidad nito.

Ang The Catalyst ay publikasyon, ngunit hindi kami nagpapakupot lamang dito. Hindi lang kami nagsusulat, gumuguhit at namamahayag kundi aktibong ring lumalahok sa kilos-protestang isinasagawa ng maka-masang organisasyon na naglulunsad ng parliamentong pakikibaka laban sa unibersal, prinsipal at partikular na nang-aapi’t nagsasamantala sa malawak na hanay ng masang anakpawis.

Kung pagbabatayan ang nakaraan at kasalukuyan, ito ay isa sa pinakamasaklap na kalagayang nararasan ng The Catalyst sa mahigit dalawangpu’t apat na taong laban nito sa pagsusulong ng maka-estudyante’t maka-masa nitong panulat. Dagok mang maituturing, hindi titigil ang The Catalyst sa malayang panulat nito bunsod man ay kahirapan. “Kahirapan ang dahilan kung bakit kami lumalaban, ngunit hindi kahirapan ang magiging dahilan kung bakit ititigil ang pakikipaglaban na ito.” Babangon at babangon ang The Catalyst ano man ang mangyari. Ngunit hindi naming ito magagawa kung wala ang aming magiging katuwang sa pakikibaka. Naniniwala kaming may isang libo’t isang paraan kung kaya’t hinihingi namin ang inyong maalab na pakikiisa sa pakikipaglaban para sa malayang pamamahayag at pagsusulong sa batayang karapatan ng nakararami!

Hindi lamang ito laban ng The Catalyst, laban din ito ng mga Iskolar ng Bayan para sa karapatang makaalam. Huwag nating hayaan malusaw ang publikasyong humalili sa mga Iskolar ng Bayan. Ang pagsubok na aming kinakaharap ay hindi lang dapat ipinaglalaban ng minsanan o palagian ngunit panghabambuhay. Dahil hanggat hindi natin nakakamit ang lubos na tagumpay, tuloy ang laban!

Makiisa sa laban ng THE CATALYST at SKM!

DEFEND CAMPUS PRESS FREEDOM!
DEFEND ACADEMIC FREEDOM!

DEFEND THE CATALYST AND SKM!

Nag-aalab na pagbati para sa lahat! Unang blog ko ito dito sa wordpress, medyo nangangapa pa ako kung paano ba gamitin at patakbuhin ang account na ito dahil hindi ko naman sukat akalain na gagawa ako ng account dito pagkat hindi ako mahilig sa mga ganito. Medyo hirap, pero kakayanin para gamitin na rin sa pagpopropaganda. Ang nag-udyok lang naman sa akin na gumawa ng account dito ay ako at ang taos-pusong kong paghanga sa akda ni Kapirasong Kritika, at sya bilang si kasamang Teo S. Marasigan..

Taas-kamao pagpupugay sa mga kasamang nagbabahagi ng kanilang malikhaing sulatin sa buong mundo! 🙂